Şiir mi şiir!

Ve...

Günlerden bir gün

Güzel bir günbatımında

Kalktı gemisi eski İstanbul'un

Boğaziçi'nden

Sen gidince şehir yetim kaldı

Artık yanmıyor Cihangir'in ışıkları

Bebekler gibiyim, Bebek yokuşunda

Yağmur yağıyor yanaklarıma

Seni görebilme ihtimali yok Cadde-i Kebir'de

Artık karanlık camlardaki siluet yok

Yüzseksen gün nasıl doğacak güneş

Ve ben hasretle nasıl bekleyeceğim geceyi

Sen gidince, gecede ben yetim kaldım

Kerim Ayyıldız

Roman ve Polisiye Okumak Üzerine

Umberto Eco'nun sevdiğim bir benzetmesi vardır. Eco şöyle der:
"Bir romanın içine girmek, dağda bir gezinti yapmak gibidir. Belli bir soluğu öğrenmek, belli bir yürüyüş adımı edinmek gerekir, yoksa insan hemen duruverir."

Roman okumakla ilgili olarak benden de bir cümle:
"Polisiye roman yazmak ve okumak için analitik (tahlilci) zekâya ihtiyaç vardır. Polisiye (dedektiflik) romanı okumayı sevmeyenlere bakın, hemen hemen tamamına yakını analitik zekâdan uzak insanlardır. Bu sebeple ben polisiye kitaplar okumayı, polisiye filmler seyretmeyi çok seviyorum.
Ve inatla polisiye okumaya devam ediyorum..."

Bir Naat

Habibi kibriyâ, bâb-ı recâsın yâ Resulallah
Muhammed Mustafa, hayrul verâsın yâ Resulallah

Tecellây-ı cemâlinden elest'in bezm-i şâd oldu
Dil-i mecrûh-u uşşâka devâsın yâ Resulallah

İlâhi bir güneşsin, nuruna pervânedir âlem
Yakan uşşâkı ol muhrik sedasın yâ Resulallah

Nebiler Rûz-i mahşerde şefaat bekliyor Sen'den
Gönül şehrinde her medhe sezâsın yâ Resulallah

Ali Ulvi Kurucu